Αυτοεκτίμηση

«Ό,τι δεν αναπτύσσεται, φθείρεται. Όλα κάνουν τον κύκλο τους, από τον άνθρωπο μέχρι τις αυτοκρατορίες των ανθρώπων. Κι αυτές που υπάρχουν σήμερα, πάλι θα γκρεμιστούν μια μέρα, για να δώσουν τη θέση τους σε κάτι άλλο. Πεθαίνει κάτι για ν’ αρχίσει κάτι καινούριο».
«Μοιάζουμε σαν τον Σίσυφο δηλαδή; Καταδικασμένοι να σπρώχνουμε τον βράχο πάνω στην κορυφή του βουνού κι από εκεί να πέφτει ξανά κάτω κι άντε πάλι απ’ την αρχή;»
«Η πραγματική γνώση δε διδάσκεται, ανακαλύπτεται. Σημασία έχει τι νιώθεις εσύ, αυτή είναι η αλήθεια. Μέτρα το περιεχόμενο που έχεις μέσα σου…» είπε ο Μανούσος εστιάζοντας το βλέμμα του σ’ ένα άδειο πλαστικό μπουκαλάκι νερού που ήταν ακουμπισμένο πάνω στο τραπέζι.
Το κοίταξε κι ο Στέφανος. Εκείνη την ώρα φύσηξε ένα απαλό βοριαδάκι και το μπουκάλι κάπως ταλαντεύτηκε. Αντιστάθηκε για λίγο με τις σθεναρές του δυνάμεις, ώσπου ανατράπηκε, έπεσε κάτω στο δάπεδο και κατρακύλησε με την πνοή του ανέμου.